Azalan marjinal fayda teorisi olarak bilinen bir ekonomi teorisi vardır. Bu teori, bir bireyin belirli bir birim veya maldan duyduğu tatminin,Tam bir doygunluk noktasına ulaşana kadar arttığını ve bu noktada tüketimin durduğunu belirtir. Bu teori, kültürel mallar hariç tüm mallara ve tüm ekonomik ve ticari sektörlere uygulanabilir. Kültür ise aslında bu teoriyle çelişir; çünkü bir birey kültürel malları ne kadar çok tüketirse, daha fazlasını tüketme arzusu da o kadar artar. Bu teori, ekonomist Françoise Benhamou tarafından Le Monde gazetesinde dile getirilmiştir.